Γυμνάσιο Δροσιάς: «Η μνήμη όπου την αγγίξεις πονεί»
Η Επιτροπή Ομαλής Μετάβασης από το Δημοτικό στο Γυμνάσιο διοργάνωσε Λογοτεχνικό πρωινό στις 12 Απριλίου 2024 συνδιάζοντάς το με τα λόγια του Σεφέρη «Η μνήμη όπου την αγγίξεις πονεί». Στη δράση αυτή συμμετείχαν δύο τμήματα της Α’ Τάξης του Γυμνασίου Δροσιάς καθώς και παιδιά της Στ΄ τάξης των Δημοτικών σχολείων Σωτήρος και Αγίου Γεωργίου, μαζί με τους δασκάλους/ες τους, τα οποία επισκέφθηκαν το Γυμνάσιο Δροσιάς στο πλαίσιο της ομαλής μετάβασης από το Δημοτικό στο Γυμνάσιο.
Υπεύθυνες για τη δράση αυτή ήταν η κυρία Άντρη Χριστοφόρου-Παπακώστα, Β.Δ., η κυρία Λήδα Κουμίδη, Σύμβουλος Επαγγελματικής Αγωγής και ο π. Βαρνάβας Μίσιη, Θεολόγος. Προσκεκλημένες ήταν η Δρ. Ελιάνα Χατζηιωάννου, ΕΜΕ Θρησκευτικών και συγγραφέας και η κυρία Κατίνα Ζένιου, συγγραφέας. Το Λογοτεχνικό πρωινό είχε άμεση σχέση με τα 50 χρόνια της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο. Η κ. Ζένιου διάβασε την ιστορία που έγραψε με τίτλο «Ο κρυμμένος θησαυρός της γιαγιάς». Τα παιδιά άκουσαν με μεγάλο ενδιαφέρον την ιστορία και μέσα από ένα διαδραστικό παιχνίδι το οποίο συντόνιζε η Δρ. Χατζηιωάννου, ασχολήθηκαν με δραστηριότητες επεξεργασίας της ιστορίας και συζήτησαν για τους αγνοουμένους. Κατόπιν, τα παιδιά εντόπισαν τα πρόσωπα, τον χρόνο, τον τόπο, προβλήματα και κινδύνους που προέκυψαν μέσα στην ιστορία. Εντόπισαν επίσης, τα συναισθήματα των ηρώων και εξέφρασαν τα δικά τους συναισθήματα. Ακούγοντας την ιστορία και χρησιμοποιώντας τη φαντασία τους έδωσαν ένα άλλο τέλος στην ιστορία. Τέλος, οι μαθητές/τριες κατέληξαν σε ηθικά διδάγματα και αξίες της ιστορίας που άκουσαν όπως η ελπίδα, η διατήρηση της άσβεστης φλόγας της επιστροφής στα κατεχόμενά μας μέρη καθώς και η εξακρίβωση της τύχης των αγνοουμένων μας… «50 χρόνια μακριά από τα αγαπημένα μας χώματα και πρόσωπα είναι πολλά».
Στη συνέχεια η κυρία Ζένιου μίλησε για τον αδελφό της, τον ήρωα και εθνομάρτυρα Μιχαήλ Ζένιου. Παρουσίασε φωτογραφίες από διάφορες στιγμές της ζωής του. Κατασυγκινημένη διηγήθηκε εμπειρίες από την νεανική του ηλικία, τους πόθους και τα όνειρά του. Ο Μιχάλης ήταν ένας δραστήριος, πολυτάλαντος, πανέξυπνος νέος. Με απόλυτη προσήλωση τα παιδιά μας άκουσαν για τις τελευταίες στιγμές της ζωής του και την θυσία του κατά την δεύτερη φάση της Τουρκικής εισβολής, αφού είχε προηγουμένως φροντίσει για την απομάκρυνση των συναγωνιστών του. Τελειώνοντας, ανέλυσε τον πόνο αλλά και την υπερηφάνεια που αισθάνεται για τον αδελφό της.
Το Λογοτεχνικό πρωινό έδωσε την ευκαιρία στα παιδιά να μάθουν την αξία του βιβλίου και να αντλήσουν γνώσεις και εμπειρίες μέσα από τη ζωντανή αφήγηση της συγγραφέως.
